تمام زبان ها هجاهایی دارند که از واکه ها تشکیل شده، تمام زبان ها جمله هایی دارند که فاعل، فعل و مفعول دارد. گرامر همگانی سمعک زیمنس هوشمند محدوده ای از موقعیت های مختلف را که در زبان مجاز هستند (یا تغییرات پارامتریکِ ممکن) را مشخص می کند. به عنوان مثال، زبان ها اجازه می دهند که هجای خوشه همخوان نهایی ساده یا پیچیده باشد، زبان ها نقش های گرامری را بوسیله مورفولوژی یا ترتیب کلمات مشخص می کنند. بر این اساس، تمامی زبان های بشری باید اصول سازمانبندی کلی که UG مشخص کرده پیروی کنند و تنها به شکلی که UG مشخص می کند با هم تفاوت داشته باشند. سومین مشخصه همگانی زبان بشری این است که هر کدام از آنها دارای اندوخته واژگانی (lexicon) هستند. اندوخته واژگانی مجموعه ای از کلمات یک زبان است و بیشتر ویژگی های خاص هر زبان در همین واژگان است که وجود دارند. با این وجود واژگان همه زبان ها حاوی اطلاعات مشابهی است (مثل تلفظ، معنی، نقش دستوری و...) و واژه ها نسبت به یکدیگر به شیوه های مشابهی سازمانبندی می شوند. در انتهای این فصل هنگامی که برخی ویژگی های کلیدی اجزای فونولوژیک، مورفولوژیک و نحوی گرامر را توضیح دادیم مجددا به موضوع واژگان و سازمانبندی آن بر میگردیم. سیگنال گفتاری در فصل اول فرق بین زبان و سیگنالی که زبان با آن کدگذاری شده است (گفتار، نوشته و حرکات) را دریافتیم. در این قسمت کمی از هدفمان که بررسی گرامر و واژگان زبان های طبیعی است منحرف می شویم و مقدمه ای راجع به برخی ویژگی های صداهای گفتاری بیان می کنیم. در اینجا روی گفتار تمرکز داریم تا اطلاعات و زمینه کافی در مورد نکات بسیاری که در جایجای این کتاب مطرح شده است را کسب کنید. در اینجا به علت کمبود فضا در مورد نوشتار و حرکات (gestures) صحبت نمی کنیم. مهم است بدانیم که سیستم های گفتاری و gestural هر دو در بیولوژی انسان ریشه دارند در حالی که سیستم های نوشتتاری مصنوع و ساخته فرهنگ هستند. در فصل 3 راجع به این موضوع صحبت می کنیم.